Çeviren: Kadir Tepe
Heartland elflerinin yaşadığı sorunların kaynağı olarak, Ayleidler tarafından gösterilen iyi niyet ve küstahlığın karışımına işaret eden ilk Alim ben değilim.
Mehrunes Dagon’un iğrenç eseri olan Nefarivigum, ona yaklaşacak ve değerli bir sınavdan geçecek seyyahı gözetlemek için inşa edildi. Söylenilene göre böyle bir seyyah Mehrunes Hançeri’nin, Dagon’un kendisinin kestiği kurbanlarının ruhunu aldığı kılıcın, lütfünü elde eder.
İyi niyet, Ayleid halkını Nefarivigum’u aramaya çıkmaya zorladı. Küstahlık, kendilerinin hançeri arayan herkesi kovmaya gücünün yeteceğini düşündürdü. Böylece Ayleid hükmü altında, devasa, halkalı labirent şehir Varsa Baalim inşa edildi.
Şüphesiz ki, seyyahlar Varsa Baalim’e geldi ve yıllar boyunca Elfler çoğunu geri püskürttü, ta ki bir vampir şehre fark edilmeden sızıncaya kadar. Elf halkı, şehri delilik ve harabe fırtınasına çeviren pis felakete yakalanmıştı. Ve çok geçmeden Hançer’in ele geçirilmesini önleyecek kimse kalmamıştı.
Sonrasında birden, Varsa Baalim yok oldu. Tarihi kayıtlar şehrin ya son güvenlik önemli olarak, ya doğal afetle ya da İlahların kendilerinin müdahale etmesiyle yok edildiğini savunuyor. Neden olan her ne idiyse, tarihçiler sonuç üzerinde hemfikir: Doğu Niben’in dağları, Varsa Baalim’i ve onla beraber de İlk Çağ’dan beri saklı kalan Nefarivigum’u yutmuş durumda.
Eğer masallar doğruysa, o zaman Niben Vadisi’nin doğu sınırlarında insan hükmünün yılların ardından zar zor ulaştığı bir yerde, Nefarivigum dağın soğuk bağırsaklarında gömülmüş, yaşamı vücudunu terk etmiş mahluklarla beraber hala gelenleri bekler.